Sports Medicine***سومین وبلاگ ویژه پزشکی ورزشی ایران

سومین وبلاگ ویژه پزشکی ورزشی ایران

Sports Medicine***سومین وبلاگ ویژه پزشکی ورزشی ایران

سومین وبلاگ ویژه پزشکی ورزشی ایران

هیدرات های کربن(قند ها)

 

منبع اصلی تأمین انرژی برای بدن به حساب می آیند و در واقع سوخت بدن را تأمین می کنند و در طی فرآیند گوارشی به گلوکز تبدیل می شوند. از نظر ارزش غذایی هر گرم کربوهیدرات 4 کالری دارد و یک فرد عادی برای تنظیم برنامه غذایی باید بین 65 تا 70 درصد از کل کالری روزانه خود را از هیدراتهای کربن تأمین کند.

 کربوهیدرات های ساده

متشکل از یک (مونوساکارید) یا دو (دی ساکارید) هستند این دسته از کربوهیدراتها جزو کربوهیدراتها با شاخص بالای گلیسمیک هستند مثل بستنی، شیرینی ها، میوه های خشک شده، موز، کشمش و خرما.

 کربوهیدراتهای نشاسته ای

مرکب از پلی ساکاریدها (زنجیره مرکب از چند مولکول گلوکز) هستند این مواد از کربوهیدراتهای دارای شاخص گلیسمیک متوسط هستند که البته مؤثرترین نوع کربوهیدراتها برای ورزشکاران هم به حساب می آیند موادی مانند: برنج، سیب زمینی، ذرت، عدس، آب پرتقال و . . . جزوء این دسته به حساب می آیند.

هیدراتهای کربن فیبری

همان طور که از نامشان بر می آید سرشار از فیبر هستند و آنها در حد پایین قرار دارد و بیشتر برای رژیمهای کاهش وزن زیاد مورد استفاده قرار می گیرند. کاهو، کلم، ماست، گریپ فروت و . . . از این دسته اند

پروتئین ها

مهم ترین نقش پروتئین ها در در بدن، رشد و ترمیم بافت های بدن است. بسیاری از مردم بر این عقیده هستند که ورزشکاران به مقدار زیادی پروتئین نیاز دارند و رژیم آنها باید از مقدار پروتئین بالایی برخوردار باشد، تا ماهیچه های آنها رشد کنند. اما محققان بارها و بارها در آزمایشات و تحقیقات خود، چنین نظریه ای را غلط بر شمرده اند و این موضوع که رژیم پروتئین باعث رشد و افزایش ماهیچه ها می شود، نادرست است. تنها عاملی که باعث افزایش حجم عضلات بدن می شود، انجام تمرینات شدید و مداوم است.

مصرف پروتئین در ورزشکاران و افرادی که به تمرینات بدن سازی می پردازند، در مقایسه با افراد معمولی، تنها مقدار بسیار کمی افزایش می یابد و البته اغلب آنها این مقدار ناچیز را از راه خوردن غذای زیاد جبران می کنند. به طوری که اغلب ورزشکاران آمریکایی بیش از نیاز بدنشان پروتئین مصرف می کنند و حتی این مقدار به دو وعده در روز می رسد.

بنابراین بدن افراد برای افزایش عضلات و ماهیچه ها، پیش از آنکه شروع به ورزش های سنگین و سخت کنند، نیاز به پروتئین دارد. البته باید یادآور شد که پروتئین اضافی تبدیل به انرژی شده و حتی در بعضی مواقع به شکل چربی در بدن ذخیره می شود. به همین دلیل مصرف بالای اسیدآمینو ها وپروتئین ها به هیچ عنوان توصیه نمی شود. زیرا ممکن است علاوه بر ایجاد کمبود کلسیم، بار زیادی بر روی کلیه ها میگذارند که نیازمند تصفیه بیشتر مواد پروتئینی نیتروژن دار است

چربی ها( لیپید ها )

با وجود آنکه اغلب ورزشکاران تلقی نامناسبی از چربی دارند، شما باید بدانید که چربی یک ماده مغذی ضروری است و نقشهای حیاتی زیادی را ایفا می کند.

·         لیپید در بخشی از ساختمان پوست بدن را تشکیل می دهد.

·         از طریق ساخت هورمونها بدنتان را تنظیم میکند.

·         به حالت عایق و محافظ برای احشای داخلی عمل میکند.

·         به ترمیم بافتهای آسیب دیده و جنگ با عفونت ها کمک میکند.

·         منبعی برای انرژی است.

·         چربیها راهی برای ذخیره انرژی در بدن هستند. چربیها را به عنوان یک باک ذخیره در نظر بگیرید. شما دوست دارید که سوخت ذخیره کافی داشته باشید ولی یک باک سنگین به قیمت از دست رفتن سرعت و قدرت شما تمام می شود.

ورزشکاران تقریبأ به همان اندازه افراد غیر ورزشکار به چربی نیاز دارند.ولی از آنجا که ورزشکاران به کالریهای بیشتری نیازمندند و باید نیاز مضاعف خود به کالری را از کربوهیدرتها تأمین کنند، درصد توصیه شده کالری از چربی کمتر است(۲۵-۲۰ درصد برای ورزشکارران در مقابل ۳۰-۲۰  درصد برای غیرورزشکار)

به عنوان مثال یک غیر ورزشکار و یک ورزشکار ممکن است هر دو ۶۰۰ کالری از چربی بدست آورند، ولی در فرد غیرورزشکار ۲۰۰۰ کالری و در فرد ورزشکار۳۰۰۰ کالری مورد نیاز است.کربوهیدراتها و پروتئین باید ۱۰۰۰ کالری اضافی مورد نیاز ورزشکار را تأمین کنند.

 حداقل میزان چربی بدن در ورزشکاران مرد و زن تا چه اندازه میباشد؟

اینچنین توصیه میشود که در ورزشکاران مرد نباید درصد چربی بدن زیر 7- 5 درصد و در ورزشکاران زن زیر14 درصد وزن بدن برسد.

گرفته شده از :www.irteb.com

 

 

 

مواد معدنی ( مینرال ها)

مواد معدنی با ساختاری ساده ، در بسیاری از فعالیت های متابولیک نقش دارند. اکثر آنها حاوی آنزیم هایی هستند که فعالیت های شیمیایی بدن ما را تسریع می کنند و موجب تنظیم و کنترل در بافتها، ماهیچه ها و دستگاه های بدن انسان ها و حیوانات می شوند.

اهمیت مواد معدنی در طول سالیان اخیر بیشتر مشخص شده است. مساله مورد توجه در سالهای اخیر این بوده است که غذاهایی مانند میوه ها، سبزیجات و غلاتی که ما امروزه مصرف می کنیم ، با وجود این که طبیعی هستند و در خاک رشد می کنند، اما به اندازه کافی محتوی مواد معدنی مورد نیاز ما نیستند.

مواد معدنی را می توان به 2 گروه کلی تقسیم کرد:

1- مواد معدنی اصلی شامل: کلسیم ، فسفر، کلر، منیزیم ، پتاسیم ، سدیم و سولفور.

2- مواد معدنی اثرگذار از جمله: ید، آهن ، روی ، سلنیم ، فلوراید، مس ، منگنز و... که مقدار کمی از آنها برای سلامت موجودان زنده بسیار موثر است.

استخوان ها، دندان ها، ناخنها، پوست و مو برای ساخته شدن نیاز به مواد معدنی دارند. در ضمن این گونه مواد با تاثیر بر عملکرد بدن ، سیستم های بدن را کنترل کرده و انرژی تولید می کنند.

در بدن ما 60 ماده معدنی گوناگون مورد نیاز است تا فعالیت ها طبیعی و متعادل باشد، سنتز DNA انجام شود، آنزیم ها موثر واقع شوند و سلولهای پیر و مرده با سلولهای جوان جایگزین شوند.

جالب است بدانید کمبود یکی از انواع مواد معدنی به تنهایی مشکل ساز نیست و در بسیاری از موارد ماده معدنی دیگری می تواند کمبود آن را برطرف کند.

شاید با خود بگویید که در جهان امروز و این دنیای ماشینی با انبوهی از مشکلات ، دیگر وقتی برای مصرف مناسب و به اندازه مواد معدنی باقی نمی ماند.

اتفاقا استفاده مناسب از این گونه مواد، کمک زیادی به ما می کند؛ زیرا ما به بدن خود برای پرداختن به فعالیت های گوناگون روزمره نیاز داریم و باید با جذب کافی آنها از بروز مشکلات و بیماری برای خود و خانواده جلوگیری کنیم.

با کمبود مواد معدنی ، برنامه ریزی سلولی در بدن به هم خورده و موجب انباشت سلولها در ناحیه ای خاص و تولید غده یا سرطان می شود.

بیماری های دیگری نظیر بیماری قلبی ، فشار خون بالا، آب مروارید، نابینایی تدریجی ، نقایص زمان تولد، کودکان بیش فعال ، ناتوانی در یادگیری ، چاقی ، آرتریت و پوکی استخوان در افرادی که به اندازه کافی مواد معدنی مصرف می کنند وجود ندارد.

جالب است بدانید نقش مواد معدنی در سلامتی و خوش اندام بودن از نقش کالری ها مهمتر است. ویتامین ها و مواد معدنی تعیین کننده جذب مواد نشاسته ای ، پروتئینی یا هیدرات های کربن هستند و اگر بدن ما با کمبود مواد معدنی روبه رو شود، صرف نظر از این که این کمبود تا چه حدی کم و میکروسکوپی است ، با درد، بیماری و کوتاهی عمر روبه رو می شویم.

نکته حائز اهمیت دیگر این است که ما باید از منابع تغذیه ای استفاده کنیم که از نظر کیفیت دارا بودن مواد معدنی ، بسیار خوب باشد؛ یعنی به گونه ای باشد که مواد معدنی موجود در آن براحتی و سرعت جذب بدن شوند.

در حال حاضر که منابع طبیعی و در دسترس مواد معدنی به اندازه کافی دارای این ویژگی نیستند، توصیه می شود که علاوه بر مصرف زیاد میوه و سبزیجات ، در پخت این گونه مواد نیز دقت کرده و ترجیحا آنها را به صورت خام یا پخته و طبیعی مصرف کنیم.

در ضمن مکملهای مواد معدنی نیز منابع خوبی برای تامین این گونه مواد هستند. سعی کنید از کلسیم که در ساختار استخوان و دندان نقش اساسی دارد، سدیم و پتاسیم که در تعادل مایعات بدن موثر هستند و آهن که حمل کننده اکسیژن در خون و تشکیل دهنده هموگلوبین است نیز بیشتر استفاده کنید.

 گرفته شده از :www.iranmania.com